Hier is inderdaad een prachtig parkje aangelegd, aan het water. Er zijn allerlei speeltuintjes, voor kleine en grotere kinderen. Er is een restaurantje naast, waar we lekker lunchen. De kinderen leven zich lekker uit op de speeltoestellen en als het erg warm wordt, lopen we naar de waterspeeltuin. Het water is ijskoud maar de jongens vermaken zich prima met de fonteinen, waterspuit en andere kinderen. Mats komt klappertandend bij ons en krijgt weer droge kleren aan. Stan speelt nog even door terwijl Mats met Christiaan nog een keer van de hobbeldebobbel glijbaan gaat. Als ze uitgespeeld zijn, beloven we ze een ijsje en we rijden weer naar de Leclerc supermarkt.
We halen weer boodschappen voor een paar dagen en zoeken naar een paar visnetten, die helaas niet te vinden zijn, heb je zo'n megawinkel, maar de beloofde visnetjes krijgen de kids niet. Wel een lekker ijsje en daarna rijden we weer naar de camping. We bedenken ons onderweg dat we helemaal geen snoep meer hebben, dus we stoppen nog even bij de minisupermarkt in Fours. En jawel, hier liggen naast de snoepjes nog een paar visnetjes.
Op de camping is het bloedheet. Skelteren is geen optie en we zitten zelf ook niet lekker. Als de boodschappen zijn opgeruimd, stappen we weer in de auto en rijden naar het riviertje van eerder deze week. Met de voeten in het water en in de schaduw is het heerlijk. De kids vermaken zich prima met hun visnetjes en wij trekken een blikje bier open. Met wat hulp van Christiaan heeft Stan het vissen snel onder de knie en er belanden meer dan 10 visjes in zijn netje en in de emmer. Ook Mats is helemaal trots als hij met papa een visje uit het water haalt. Na een uurtje klimmen we weer op de oever en dan lopen er net een heleboel koeien langs de erfafscheiding. De koeien hebben een doel: verkoeling zoeken in het water. Opnieuw is het een mooi gezicht om de koeien in het water te zien, we kunnen het nu nog beter zien dan de vorige keer. Als de koeien afgekoeld zijn, lopen wij net als zij weg van de rivier. Bij de caravan bak ik het eten en we zitten lekker achter de caravan in de schaduw. Opnieuw wordt de avond gevuld met skelteren en voetballen. Mats is bekaf en belandt op tijd in bed. Stan volgt als het donker wordt. Er is storm voorspeld, dus wij slaan nog een paar haringen erbij en ruimen alvast wat spullen op. Het blijft warm en de wind brengt nauwelijks verkoeling. Pas om half 5 's nachts barst het zogenaamde noodweer los en dan koelt het eindelijk wat af.
Op dinsdag stappen we rustig aan uit bed en we eten het restant brood van gister op, ik ben vergeten een vers broodje te bestellen en dan krijg je niets... na het broodje pakken we de caravan in. Stan speelt nog heerlijk op de skelters en Mats wil graag nog in de zandbak graven. Als de jongens uitgespeeld zijn, stoppen we net de kaatste spullen in de bankjes van de caravan en rond half 12 rijden we voorgoed van de camping weg. Een mooie camping hoor, Vue du Lac, vooral voor de kinderen. De koude douches, slechte WiFi en rommelige ontvangst en vertrek maken het voor ons geen aanrader. Stan denkt er heel anders over, dankzij de skelterbaan is dit de allermooiste camping van de hele wereld. Hij heeft er tenslotte al 5 gezien...
We rijden naar het zuiden, voornamelijk over rustige landweggetjes. Onderweg zoeken we naar een bakker of supermarkt om wat te kopen voor de lunch, maar helaas vinden we weinig en de winkeltjes die we vinden zijn alweer dicht voor de lunch, we krijgen toch echt honger en met hulp van Google vinden we uiteindelijk een truckersrestaurant. Het zit vol met chauffeurs en een paar andere toeristen, het lijkt wel een kantine. De huisgemaakte pasta smeekt heerlijk en de kids zijn blij met hun ijsjes als toetje. Ze vermaken zich met kleurpotloden en een hagedisje. Het hagedisje lijkt tikkertje ook wel leuk te vinden, maar na een tik of 10 vind ik het mooi geweest, we gaan verder!
We hebben nog ruim een uur te gaan en rijden nog steeds niet op een snelweg, maar de route is weer prachtig. Voor de vakanties koop ik altijd wat kadootjes voor de jongens en ze zijn er ook dit keer weer blij mee. Het helpt goed om ze bezig te houden op de achterbank, kleuren en tekenen is veruit favoriet. Ik geef ze na de lunch een kadootje en de autobingo is een schot in de roos. Mats kleurt rustig alle vakjes in en valt dan in slaap. Stan en ik pakken het serieuzer aan: 25 items van koe tot stoplicht en van brug tot politieagent mogen pas weggekruist worden als we ze zien. Ik vind het ook een leuk spel omdat je heel anders naar de omgeving gaat kijken. Strobalen is zo'n item, die zie je in Nederland zelden, maar in Frankrijk zijn ze ontelbaar. Een windmolen daarentegen hebben we 100 km lang niet gezien, dat kun je je in Nederland niet meer voorstellen. De tijd vliegt voorbij en dan rijden we camping Ranch des Volcans op, een van de eerste campings als je vanuit het noorden Parc Naturel Regional des Volcans d'Auvergne inrijdt. Ik ben wel toe aan wat Amerikaanse invloeden en vulkanen hebben op ons allemaal een grote aantrekkingskracht. Stan weet nog heel goed te vertellen over het bezoek aan de Volcan Poas in Costa Rica, ik heb hem wel even uitgelegd wat de verschillen zijn tussen de actieve vulkanen in Costa Rica en de dode vulkanen in dit gebied.
De camping doet zeker Amerikaans aan, de plaatsen zijn netjes in rijtjes aan verharde weggetjes aangelegd en er staan veel campers. De eigenaar spreekt prima Engels en er zijn paardjes. We zoeken een mooie schaduwplek uit en een vriendelijke Franse buurman helpt ons de caravan enigszins recht in het vak te zetten. Dan ga ik met de jongens op zoek naar de paardjes en we bekijken meteen de hele camping. De paardjes vinden we niet, maar we zien wel tipi-tenten, lelijke stacaravans en gedateerde sanitairgebouwen. En heel veel Fransen, we zien slechts twee auto's met Nederlands kenteken. Christiaan haalt ondertussen de luifel en andere spullen uit de caravan. Als wij terugkomen bij de caravan, staat Christiaan met een andere Franse buurman en zijn zoon de luifel op te zetten. We helpen even mee en de tent staat snel. Stan en Mats hebben de grootste lol met het timmeren op een paar eikeltjes. Tijd voor een drankje!
De jongens spelen met de jeu de boules ballen en de voetbal, de plekken naast ons zijn leeg dus er is ruimte genoeg. Helaas rijdt een buurman over een watergevulde bal heen, bal geplet. De jongens zijn er helemaal verdrietig van en als ik boos naar de buurman loopt komt hij even later met een paar euro om nieuwe ballen te kopen. Stan is blij maar Mats snapt er niets van, het maakt flink indruk. Even later zien ze een buurjongen met zijn hond spelen, de hond vangt de frisbee. Dit is natuurlijk erg interessant en even kater gooien ze omstebeurt ook de frisbee naar de hond. Zonder elkaars taal te begrijpen spelen ze lekker samen en de hond heeft de grootste lol, totdat hij dorst krijgt en in de tent verdwijnt. We oefenen nog even met onze eigen frisbee en dan is het tijd om te eten, te douchen en te gaan slapen.
De woensdag begint lekker warm en rustig. Er is hier een ruimte met Amerikaanse wasmachines dus daar kan onze vuile was mooi in. We wachten tot het klaar is, spelen ondertussen een paar spelletjes en dan gaan we weer eens boodschappen doen. De Leclerc vlakbij de camping is zon'n hypermarche die ik van vroeger herinner. Groots zoals de Walmart in Amerika maar met heel veel vers vlees, vis en fruit. Er is ook een gigantische speelgoedafdeling en naast de nieuwe jeu de boules ballen schaffen we een paar waterpistooltjes aan. Het bbq vlees ziet er hier heerlijk uit dus daar slaan we wat van in en natuurlijk hebben we alweer honger, dus er gaan een vers brood en gebakjes mee. Als ik thuis zo boodschappen zou doen gaan we failliet, maar het is vakantie...
Het eten gaat in de elektrische koelbox en we rijden richting de bergen voor een picknick. Het is al later dan verwacht, dus we stoppen bij de eerste picknicktafel die we tegenkomen, toevallig met een mooi uitzicht op een kasteelruine. Het brood en vooral de aardbeiengebakjes smaken heerlijk en Stan heeft allerlei vragen over het kasteel. Na het eten willen we een riviertje opzoeken. De riviertjes die we op de kaart zien, hebben we onderweg naar de supermarkt al bezocht en die staan droog. We rijden verder het park in en uiteindelijk naar een klein meertje. Net voordat we daar aankomen, valt Mats in slaap. We stoppen maar kort bij het meertje, je zit er in de volle zon en er zijn weinig visjes, geen plek waarvoor we Mats wakker willen maken. Ik zie een ander meertje op de kaart, nog een stukje rijden verder weg.
Met de autobingo in de hand vliegt de tijd om en dit meertje ziet er beter uit. Christiaan blijft nog even bij de slapende Mats in de auto als Stan en ik met de visnetjes naar het strandje lopen. Er is hier een soort zwembad in het water gemaakt, compleet met badmeester. Zelf heb ik geen badpak meegenomen en Stan wil liever vissen, we gaan dus maar niet bij het zwembad zitten. Wat een mooi plekje, tussen de bergen, met af en toe een bootje dat langs vaart en lekker veel schaduw van de bomen. Vissen met een netje is hier kansloos, het water wordt op een paar meter van de kant al diep. De hengelaars naast ons vangen overigens ook niets. Toch is er genoeg te zien en met het gooien van stenen in het water vermaken we ons nog een uur, Christiaan en Mats hebben ons dan ook gevonden.
We zijn een aardig eindje afgedwaald van de camping en Stan heeft zijn bingokaart bijna vol als we eindelijk weer op de camping aankomen. Het is bloedheet op de camping en de waterpistolen brengen wat verkoeling terwijl we het eten voorbereiden. Ik kijk met de jongens nog even bij de paardjes, Mats wil dolgraag paardje rijden. Maar het is niet mogelijk om na het eten op een paardje te rijden, dus spreken we af voor morgen. Het is ruim 30 graden en zonder een zuchtje wind blijft de warmte hangen. Rond half tien brengen we de jongens toch naar bed, terwijl we er zelf niet aan moeten denken om in de hete caravan te gaan liggen. Gelukkig is de caravan van veel luxe voorzien en een ventilator brengt voldoende verkoeling om ook Stan te laten slapen. Tegen 12 uur is het nog niet afgekoeld en dan gaan we toch maar slapen. Wat een zweetnacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten